Bermboeket: gratis af te halen – column Jacques Hermus
Mariëtte Laan
2 juli 2021
Deel dit artikel:
Columnist Jacques Hermus brengt een ode aan het bermboeket. “Kijk eens rond naar de schoonheid van de berm, het bos of de rand van je tuin. Door andere ogen wordt zelfs onkruid plotseling een onderdeel van een boeket.”
Gratis af te halen: bermboeket
Vingerhoedskruid
Vroeger haatte ik onze bloementuin. Die bestond vrijwel uitsluitend uit rozen, in van die keurige rechthoekige perken die ons enorme gazon omzoomden. In dubbele rijen, de meeste rood, andere roze, stonden ze te pronken zonder ooit in een bloemenvaas te belanden. Mijn taak als jochie was al het onkruid tussen de rozen verwijderen. Best een klus met al dat doornenspul. Verbaast het dat ik lang een haat- en pas later liefdeverhouding heb gehad met de roos? Zoals ik sowieso lang alle bloemen in perkjes met enig wantrouwen bekeek.
In de vrije natuur zag ik zo veel ongetemde kleuren en vormen
Dat kwam ook omdat ik in de vrije natuur zo veel ongetemde kleuren en vormen zag. In de bermen rond mijn grootouderlijke boerderij in Brabant groeide een zee aan dieprode klaprozen en felblauwe korenbloemen, in de vochtige halfschaduw bij de bossen in de polder kleurden het wilde vingerhoedskruid en lupine paars, roze, blauw en wit. Beide hebben die wulpse overdaad van heel veel bloemen aan één steel. Opmerkelijk detail: vingerhoedskruid heet in het Engels foxglove, ‘handschoen van de vos’ en lupine is afgeleid van het Latijnse lupus, wolf. Misschien zijn het echte bosbloemen voor deze hondse soorten. Maar ik heb ze nu in mijn tuin en laat ze lekker buitenperks verwilderen.
Een bermboeket pluk je zelf, voor je lief, voor je moeder
Een eeuw geleden stond ons land vol met wilde bloemen. Nederland was nog platteland, zonder grote steden, zonder brede asfaltwegen, zonder industrieterreinen. Langs zandpaden en kronkelwegen groeiden kaasjeskruid en wilde cichorei, insecten zoemden rond, vogels joegen achter de insecten aan. De geur van echte kamille, het schitterende geel van het boerenwormkruid, met een beetje geluk kom je het nog tegen op een zandpad in Drenthe of in de coulissen van de Achterhoek. Al die bloemen, en nog veel meer, kun je in een prachtig veldboeket stoppen. Niet zo’n ‘veldboeket’ dat je keurig verpakt bij de bloemist koopt, dat is een nepper waar nauwelijks wilde bloemen in zitten. Nee, zo’n boeket pluk je zelf in het veld. Voor je lief, voor je moeder, voor een opfleur in je eigen kamer.
Zelfs onkruid wordt plotseling onderdeel van een bermboeket
Seasons’ columnist Jacques Hermus
Kijk eens rond naar de schoonheid van de berm, het bos, de rand van je tuin. Door andere ogen wordt zelfs onkruid plotseling een onderdeel van een boeket. De akkerdistel met zijn onweerstaanbare roze of paarse pruikjes staat fier in de vaas, knoopkruid en duizendblad misstaan in geen enkel boeket, ijzerhard en de gele bloemetjes van zwarte mosterd geven een wilde nonchalance. Gemengd met een mooie graspluim en wat helder groen staat er zo een gratis boeket op tafel. Waarbij je je natuurlijk wel moet beperken tot bloemen die in overvloed in de berm staan. Want om alles nou meteen kaal te plukken heeft natuurlijk gevolgen voor de bermbloei van het volgende jaar. Waarbij aangetekend dat steeds meer gemeenten de groei van bermbloemen en planten stimuleren door de gemeentelijke grasmaaiers wat langer te laten staan. En op plekken waar vroeger keurig aangeharkte gemeentelijke perkjes stonden, zie je soms heerlijk verwilderde groei. Uit mijn tuin haal ik uienbollen voor een boeket, net als de ragfijne veertjes van de venkelplant. Ik laat het frisse wortelgroen in schaaltjes met water uitwaaieren tot een decoratief bosje. Daar kan geen roos met doorns tegenop. TEKST: JACQUES HERMUS. FOTOGRAFIE: DENNIS BRANDSMA, LODE GREVEN, ISTOCK Lees ook: 3x prachtige borderboeketten – van ontroerend frêle tot uitbundig en kleurrijkEen wild boeket kun je ook plukken in een van de pluktuinen die je vindt op dewebsite van Slow Flowers Nederland.
Een eeuw geleden stond ons land vol met wilde bloemen. Nederland was nog platteland, zonder grote steden, zonder brede asfaltwegen, zonder industrieterreinen. Langs zandpaden en kronkelwegen groeiden kaasjeskruid en wilde cichorei, insecten zoemden rond, vogels joegen achter de insecten aan. De geur van echte kamille, het schitterende geel van het boerenwormkruid, met een beetje geluk kom je het nog tegen op een zandpad in Drenthe of in de coulissen van de Achterhoek. Al die bloemen, en nog veel meer, kun je in een prachtig veldboeket stoppen. Niet zo’n ‘veldboeket’ dat je keurig verpakt bij de bloemist koopt, dat is een nepper waar nauwelijks wilde bloemen in zitten. Nee, zo’n boeket pluk je zelf in het veld. Voor je lief, voor je moeder, voor een opfleur in je eigen kamer. 
