Een scherf van een bordje of oude fles, een verroeste sleutel, een gebroken pijpenkop en bijvoorbeeld een verlaten slakkenhuisje lijken van weinig waarde. Op de juiste manier tentoongesteld blijken ze echter verrassend mooie blikvangers in het interieur. Oude kleipijpen en pijpenkopjes komen we nog steeds tegen op plekken waar gegraven wordt. Op omgeploegde akkers, in de modder uit uitgediepte sloten, op bouwterreinen; noem maar op. Het fragiele rookattribuut werd vanaf begin zeventiende tot begin twintigste eeuw op grote schaal gebruikt. In steden als Gouda en Utrecht stonden grote pijpenfabrieken. Een verzamelaar kan dikwijls aan de hand van merktekens achterhalen wanneer, waar en door wie een pijpje is gemaakt. Hoe dat precies in zijn werk gaat, is te vinden op www.kleipijp.nl. Werkbeschrijving
- Sla aan de achterkant van een oude lijst spijkertjes aan boven- en onderkant op gelijke afstand van elkaar.
- Knoop aan de bovenkant een koordje vast.
- Zet de lijst rechtop.
- Knoop van boven naar beneden de pijpen en koppen aan het koordje vast, bijvoorbeeld met een mastworp met halve steek.
- Zorg voor een mooie verdeling, zodat de pijpenkoppen elkaar niet raken.
- Trek het koordje strak en maak vast aan het spijkertje aan de onderkant van de lijst.
- Hang er eventueel labels bij, met bijvoorbeeld informatie over vindplaats en datum.
FOTOGRAFIE EN STYLING: ANNELIES MORRIS EN ALBERT ROOSENBURG