Verzot op klimop en spruiten

seasons

16 oktober 2014

ree henk ruseler 2

ree henk ruseler 2-Gastblog van boswachter Henk Ruseler- Mijn buren zijn verzot op klimop en spruiten. Wonen en werken in één van onze mooiste Nationale Parken is en blijft geweldig. Al is het bijna 34 jaar geleden dat ik hier neerstreek, ik durf rustig te zeggen dat hier geen dag hetzelfde is. Natuurlijk zijn er door de seizoenen heen ook repeterende voorstellingen. Zo kun je de klok erop gelijk zetten dat wanneer de eerste houtblokken in mijn kachel verdwijnen, er in mijn huis kleine knagende wintergasten verschijnen. Maar wonen in het Nederlandse bos brengt ook grotere dieren naar mijn tuin en mijn huis. Reeën bijvoorbeeld. Reeën zijn niet alleen hele sierlijke dieren, ze hebben ook een bijzondere leefwijze. Het komt er bij deze dieren op neer dat zij vooral eiwitrijk en gemakkelijk verteerbaar voedsel nodig hebben. Al het andere is te grof van vezel waardoor zij er geen energie uit kunnen halen. Eigenlijk kunnen deze kleine hertachtigen dus maar in een korte periode van het jaar, globaal tussen half maart en half oktober, bunkeren. En dat doen ze dan ook. Vanaf het vroege voorjaar doen zij zich in mijn tuin tegoed aan allerlei jonge tuinplanten en bollen om, zodra er in de omgeving weer volop voedselaanbod is, in de zomermaanden weg te blijven. Hun interesse voor mijn tuin komt terug in de herfst, zij moeten dan een vetreserve voor de winter opbouwen en ze verschijnen dagelijks en op verschillende tijdstippen in mijn tuin. Behalve op de overgebleven moestuinplanten zijn ze vooral verzot op het blad van de klimop. Als goede buur verleen je natuurlijk de grootst mogelijke gastvrijheid, ook al is het verblijf van mijn gasten lang niet altijd tot wederzijds genoegen. Zo is een reebok ooit een wedstrijd met mij aangegaan om wie het eerst de spruiten op had. De reebok won. Terwijl ik mijn handjevol spruiten op de bank en bij een knapperend houtvuur lag te verteren, kwam hij  als een dief in de nacht mijn moestuin binnen en had tot de volgende dag de tijd om zich aan mijn koolgewas tegoed te doen. Ik zal u vertellen: voor de twaalfde maand waren alle stronken gestript en was hij begonnen aan de selderij en peterselie. De verrassing was groot toen ik ontdekte dat hij als dank voor het aangenaam verpozen, één van zijn geweistangetjes in mijn moestuin had achtergelaten. Op een besneeuwde morgen van de vijfde december stond het daar tussen de selderij. ree henk ruseler De bok op bovenstaande foto’s is zo verzot op de klimop dat hij hiervoor mijn hondenkennel binnenwandelt. Er zit 6 dagen tussen het maken van beide opnames! Henk Ruseler Boswachter Het Nationale Park De Hoge Veluwe

WORD ABONNEE

Recente editie


Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



Meer Overig