Binnenkijken in een brocante boerderij met kamers vol schatten

Marjolein ter Braak

18 september 2020

Wat als je al jarenlang rommel- en antiekmarkten afstruint en inmiddels tig verzamelingen hebt? Fervente schatzoekers Ronald en Carla Mullié weten raad: in een bonte mix van kleur en dessins krijgen de vondsten de plek die ze verdienen.  Hoe een economische crisis kan leiden tot heel mooie, nieuwe avonturen laat het verhaal van Ronald Mullié en Carla Mullié-Dallinga zien. Als ze elkaar dertien jaar geleden ontmoeten, is zij al vijfentwintig jaar lerares en hij fulltime kunstenaar. Al vrij snel stuiten ze op een gezamenlijke passie: oude spullen. “We bleken allebei als kind door omgeploegde velden te hebben gestruind, op zoek naar scherven”, vertelt Ronald. “We omringen ons graag met de schoonheid van antiek en brocante. Dus toen we de behoefte kregen om het roer om te gooien, was het een logische stap om een antiekzaak te beginnen.” Dat deden ze in Maasland, onder de rook van Rotterdam. “Maar toen kwam de crisis en kelderde de verkoop. Om wat extra inkomsten te genereren, openden we in de achtertuin een theetuin en gingen ambachtelijke producten maken als chutneys, jams en likorettes. Dat liep volledig uit de hand: op een bepaald moment leverden we wel aan twaalf Albert Heijn- vestigingen; we stonden tot aan onze enkels in de jam!” Kortom, het stel moest op zoek naar een groter onderkomen en belandde zo aan de andere kant van het land, in Woold, een plaatsje dicht bij de Duitse grens, op het historische boerenlandgoed Hijink.

Door een lelijk pand ‘heen kijken’

Hijink is een van de zogenaamde ‘scholtegoederen’ die in de Achterhoek bewaard zijn gebleven. “Het zijn uitgestrekte stukken land met grote boerderijen die door scholteboeren, een soort herenboeren, werden gepacht van gefortuneerden als de bisschop van Munster en de Oranjes”, legt Ronald uit. De kleine boerderijen gingen in onderpacht – en een van die huizen huurt het stel sinds 2013 van de huidige eigenaar van het boerenlandgoed, Geldersch Landschap & Kasteelen. “We hadden nog nooit gehoord van Woold”, vertelt Carla over de bezichtiging, “en volgden geïntrigeerd de tomtom.” Die leidt hen over onverharde wegen naar een plek in the middle of nowhere, omgeven door weilanden en oude eikenbossen. Ze vervolgt: “Zó mooi. Het was herfst, de kleuren waren prachtig.” Recht voor hen doemt dan een onaantrekkelijk pand op, dat ligt op een kaal stuk grond. “De auto zat meteen vast in de modder.” Via de bijkeuken kwamen ze de boerderij binnen. “Tenminste, dat dacht ik. Het bleek de keuken zélf te zijn.” Het is niet de enige teleurstelling. Het huis is donker en grauw, heeft kleine kamertjes en een heel eenvoudige badkamer. “De laatste huurders, boeren, hadden sinds de jaren zeventig niets aan het pand gedaan. Geldersch Landschap had gelukkig het achterstallige onderhoud aangepakt, dus het was in een vrij goede staat. Maar ook ongezellig en oncomfortabel. Toch zagen we een zekere charme. Niemand begreep waarom we in dit huis in de modder wilden wonen, maar wij wisten: we kunnen hier iets leuks van maken.” 

Servetten als behang

Voor zover mogelijk hebben Ronald en Carla de boerderij, gebouwd in 1938, weer haar authentieke sfeer gegeven. “We hadden geluk,” vertelt Carla, “we vonden originele paneeldeuren op zolder en ontdekten een prachtige tegelvloer onder de vloerbedekking in de eetkamer, vroeger de keuken. Ik heb iedere tegel minstens drie keer in mijn handen gehad om ’m helemaal schoon te krijgen. Ronald herstelde een oude doorgang en maakte ook roedes voor de nieuw geplaatste ramen die daardoor beter passen bij de leeftijd van de boerderij.” Kers op de taart van de make-over is het sprekende kleurgebruik in huis, met groennuances als rode draad. “Groen is een traditionele boerderijkleur”, verklaart Carla deze keuze, “en zorgt voor rust én past mooi bij de omringende natuur.” “Er is hier aan alle kanten lichtinval”, vult Ronald aan. “We hebben de tinten gekozen die ‘pakken’ bij dat licht.” Voor een sprankelende kleurenboost zorgen de dessins van het behang dat is gemaakt van… servetten. “Ik kon niks vinden dat naar mijn zin was”, vertelt Carla, “en toen zag ik op een dag servetten met een leuk motief. Dat moest het worden! Servetten bestaan uit drie velletjes papier en je kunt alleen het laagje met het dessin gebruiken, dus het is enorm tijdrovend om het aan te brengen; één strook van vloer tot plafond kost me een uur. Een kwestie van diep ademhalen en doorgaan.” Verder lezen? Dat kan in Seasons 10.

Zoek je adressen waar je kunt shoppen voor deze woonstijl?

PRODUCTIE EN TEKST MONIQUE VAN DER PAUW FOTOGRAFIE TON BOUWER

WORD ABONNEE

Recente editie


Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



Meer Binnenkijken