Binnenkijken: groene oase en een huisje van postzegelformaat

Marjolein ter Braak

8 augustus 2019

Volkstuinhuis

Wat doe je als je de kans krijgt om te wonen in een groene oase – maar dan wel in een huis op postzegelformaat? De Deense Lilan Kops draait er haar hand niet voor om en bedacht slimme opbergtrucs. 

Volkstuinhuis

Groter dan het lijkt

Van een luxe appartement van 160 vierkante meter in Østerbro, een bruisende wijk in Kopenhagen, naar een volkstuinhuisje van 35 vierkante meter. Dat nauwelijks voorzien is van comfort – er is zelfs geen stromend water. Voor sommigen zou dit even slikken zijn. Niet voor Lilan Kops. “Dit huis en ik, wij horen bij elkaar. Het is de plek waar mijn vriend Simon, onze dochter Karla Rosa van 7 en ik tot rust komen, en het geeft ons de vrijheid om het leven te leiden dat we willen. Simpel – hoeveel spullen heeft een mens echt nodig? – en zo duurzaam mogelijk. Bovendien, ik vind het helemaal niet klein. Door de hoge plafonds en de vele ramen lijkt het groter dan het is.” Omringd door een tuin waarin lavendel, clematis en wilde rozen bloeien en merels, spechten en roodborstjes zich vermaken, weet Lilan zeker: “Ik voel me hier verbonden met mezelf en de natuur.” Nog meer? Binnenkijken: landhuisboerderij in Zweden Volkstuinhuis Volkstuinhuis

Ruimte om te ademen

Al achttien jaar koestert ze deze magische plek. Lange tijd diende het als toevluchtsoord in de weekenden en vakanties. “Ik hield van ons appartement en de stadse vibe in Kopenhagen. En tegelijkertijd snakte ik naar de natuur, rust en frisse lucht. Ineens kreeg ze een ingeving: waarom niet de plek die jarenlang haar steun en toeverlaat was geweest als permanent huis omarmen? Want: in het groen én op vijftien minuten fietsafstand van het centrum van Østerbro, de school van hun dochter en het stadsstrand.” Volkstuinhuis

Blij gevoel

En zo geschiedde. Maar eerst moest er geklust worden. Het tuinhuisje was nauwelijks geïsoleerd, dus kwamen er nieuwe ramen en installeerden ze een warmtepomp. Om een eigen plek voor Karla Rosa te creëren, ontwierpen ze een vide die bijna het hele plafond beslaat en in twee ruimtes uiteenvalt: één waar ze kan spelen en één om in te slapen. Na het klus- werk ging Lilan aan de slag met de inrichting. Voordeel van de eerste verhuizing naar Seeland: haar interieur was al met de helft geslonken. “Ik ben fervent aanhanger van feng shui en dit betekent dat ik me laat leiden door mijn intuïtie. Omring je met spullen waar je een blij gevoel van krijgt en maak daarmee je huis eigen.” Maar zo’n kleine oppervlakte vraagt wellicht om méér wegdoen dan je misschien lief is? “Familie- foto’s, werkstukken die mijn kinderen hebben gemaakt, een Frans spijlenbed met mooie herinneringen… ik heb er allemaal afscheid van genomen. Spijt heb ik niet. Het zijn maar spullen. En anderen zijn er gelukkig mee.”

Volkstuinhuis

Schelpen en stenen

Voor datgene wat mocht blijven, bedacht ze slimme en betaalbare oplossingen. De bank in de woonkamer maakte ze bijvoorbeeld van twee boxspringmatrassen die ze ’s avonds tot bed omtovert. “Van de ‘bedomlijsting’ creëerde ik een boekenkast. Met een wit gordijn ervoor, dat schept rust.” Ook een gelukje was de brede kruidenierskast onder het aanrecht in de keuken. “Ik vond hem op Den Blå Avis, de Deense Marktplaats. Met zijn vele lades is ’ie een goede opberger.” Houten kisten, in een vorig leven gebruikt om drank te vervoeren, doen na een lik verf dienst als badkamerkast. En ook de wanden worden optimaal ingezet. “Ik was dolblij met de letterbakken die ik op rommelmarkten vond. Hier stal ik al mijn vondsten. Favoriet zijn schelpen, veren en stenen, vooral hartvormige. En boeddha’s.” Volkstuinhuis

Eten van eigen oogst

Twee jaar wonen ze er nu. Eten er zomers sla, aardappelen, bosbessen en aardbeien uit de moestuin en zijn blij verrast als er plots een vos voor hun neus staat. En oké, het is soms aanpassen. Omdat er geen stromend water is, doen ze de was bij Lilans moeder. Voor de douche gebruiken ze water uit een tank, voor het toilet komt het uit de regenton. “In de winter was het bevroren en moest ik eerst ijs hakken. Maar zelfs dat vind ik een fijne klus. Ik hou van leven met de seizoenen.” Volkstuinhuis PHOTO: TIA BORGSMIDT/HOUSE OF PICTURES WRITER & PRODUCTION: METTE HELENA RASMUSSEN-RETRO VILLA/HOUSE OF PICTURES

WORD ABONNEE

Recente editie


Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



Meer Binnenkijken