Elk voorjaar zijn de alpenweiden boven het Zwitserse Montreux en Vevey in het voorjaar bedekt met een zacht geurend wit tapijt. Duizenden wilde narcissen steken hun kopjes op. De eerste in mei, in een al wat opgewarmd dal, dan opkruipend tot in juni de laatste op de hoger gelegen hellingen het aandurft. We liepen de wilde narcissenroute. Oftewel, een wandeling door meisneeuw. Vanuit de verte is het net alsof een reus een flinke laag poedersuiker over de groene alpenweiden heeft uitgestrooid. Gezamenlijk vormen de duizenden wilde narcissen een witte wolk die zich alsmaar uitbreidt. Van dichtbij is hun zware, zoete geur te ruiken. Deze wilde narcissen met hun gele hart en lange steel ogen teer, maar zijn loeisterk. Bij de eerste voorjaarszon, als de weides nog bedekt zijn met het laatste laagje sneeuw, prikken zij daar met hun frisgroene knopjes doorheen. Een teken dat de lente nabij is. Het fenomeen in uniek en komt alleen hier voor, in de bergen boven Montreux en Vevey. Voor veel mensen een reden om hun winterverblijf wat te verlengen. 
Wit, tegen het blauw van een wolkenloze hemel en het groen van de alpenweiden zijn de overheersende kleuren. De streek lijkt gemaakt voor wandelaars en vogelaars. We gaan op onze hurken zitten om de wilde narcis met z’n smalle, grillig gevormde bloembladeren eens van dichtbij te bestuderen. Van achteren doen ze denken aan edelweiss. Het gele trompetje heeft een dun oranjerood randje Hoe hoger je komt, hoe later de bloei. In de regel bloeien de narcissen van begin mei tot diep in juni. In Seasons 4 2012 leest u het hele verhaal over deze prachtige wandeling tussen de wilde narcissen. Informatie over de wandelingen met gids, variërend van vier tot zeven uur, staat op de Franstalige site http://www.narcisses.ch/.
