Het is niet echt moeilijk om verliefd te worden op het Engelse Lake District. Het heuvelachtige landschap met glinsterende meren, groene heuvels en oude dorpjes is adembenemend. Mede door de inspanningen van de bekende kinderboekenschrijfster en illustratrice Beatrix Potter zijn grote delen van het Lake District gebleven zoals ze door de eeuwen heen waren en lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. De eerste glimp die ik van het Lake District opvang, is op station Oxenholme, waar ik moet overstappen. Achter het volle perron verrijst in de verte het heuvelachtige landschap. Een plaatselijk boemeltreintje brengt ons naar het plattelandsstadje Windermere, dat voor velen het begin is van hun Lake District-avontuur. Het aangrenzende Bowness-on-Windermere ligt aan het grootste natuurlijke meer van Engeland, Lake Windermere. Je kunt er een roeiboot huren of meevaren op een van de vele toeristenboten. Of, zoals ik, een pontje naar de overkant nemen om de plek te bereiken waar Beatrix Potter leefde en werkte. Het uitzicht vanaf de pont over het meer en de heuvels eromheen is fantastisch, de late middagzon schijnt over de bosrand aan de oever en over de fells daarachter. “Waar moet je naartoe?” vraagt een aardige vrouw met wie ik aan de praat ben geraakt. Ik vertel haar dat ik een cottage heb gehuurd op een landgoed. “O, daar ben je zo vanaf de pont”, zegt ze, en ze legt me de kortste weg door het bos uit. “En maak je geen zorgen, aan de overkant is het een stuk rustiger en je zit vlak bij de pub, daar kun je prima eten.”
Uitzicht over Lake Windermere vanaf de westoever op de boothuizen van Bowness-on-Windermere.
Op de oevers van het meer in Bowness-on-Windermere kun je een bootje huren.
Verzonken tussen de heuvels
Wandelpaden leiden je vanaf de pont helemaal naar Hawkshead, een pittoresk middeleeuws marktplaatsje, zo’n 6,5 kilometer verderop. Het is hier inderdaad een stuk rustiger dan in Windermere en Bowness. De wandeling voert over groene heuvels, door met steen ommuurde weilanden en bossen en langs het meer Esthwaite Water. Onderweg kom je door de karakteristieke dorpjes Far Sawrey en Near Sawrey. Mijn cottage ligt in het eerste dorpje en van daaruit heb ik een prachtig uitzicht over de heuvels en een puntje van Lake Windermere. Terwijl de zon ondergaat, steek ik de houtkachel aan. De heuvels kleuren blauw in verschillende gradaties en een laaghangende mist vormt zich boven het meer in de verte. De volgende ochtend loop ik na een goed ontbijt naar Near Sawrey. Een klein wandelpad leidt dwars door de glooiende landerijen. Een beekje, Wilfin Beck, zoekt zijn weg door het landschap. Near Sawrey, met zijn witgekalkte en natuurstenen huisjes, ligt verzonken tussen groene heuvels, als op een ansichtkaart. In dit idyllische dorpje ligt Hill Top, de boerderij die Beatrix Potter in 1905 kocht van de opbrengst van haar eerste Peter Rabbit-boekjes.
Near Sawrey, het dorp waar Beatrix Potter woonde, met op de achtergrond het ruige fell-landschap.
De pub waar Beatrix Potter kwam – en het meertje waar ze roeide
Aan de rand van het dorp passeer ik eerst de oude pub, The Tower Bank Arms. Ooit tekende Beatrix de pub als illustratie in het boekje ‘The tale of Jemima Puddle-Duck’ (‘Het verhaal van Jozefien Kwebbeleend’) en de pub ziet er nog precies hetzelfde uit. Hill Top ligt direct naast de pub. Eenmaal weer buiten volg ik een weggetje dat door het dorp omhoogklimt. Een paar schapen blaten, vogels zingen. De weg loopt verder naar Moss Eccles Tarn, een idyllisch gelegen meertje vol waterlelies die daar door Beatrix Potter zijn aangeplant. Ze kwam er vaak om te schetsen en te roeien, samen met haar man William Heelis, die er op forel viste. “Mijn oma kende Mrs Heelis nog, want zo noemde men haar; hier was ze geen Beatrix Potter, dat wilde ze niet. Ze was hier de wat excentrieke vrouw van William Heelis, de lokale notaris”, vertelt een dorpsbewoner. Als Beatrix Potter in 1925 gevraagd wordt een kort stukje over zichzelf te schrijven voor een catalogus van een Amerikaanse uitgever, omschrijft ze zichzelf als: ‘Beatrix Potter is Mrs William Heelis. Ze woont in het noorden van Engeland, haar huis ligt tussen de bergen en meren die ze in haar kinderboeken heeft getekend. Haar man is notaris. Ze hebben geen gezin. Mevrouw Heelis is in haar zestigste levensjaar. Ze leidt een zeer druk en tevreden leven op het platteland en beheert een grote schapenboerderij op haar eigen grond.’
Hill Top gezien vanuit de moestuin.
Wilde rozenbottels langs het pad
De volgende dag loop ik van Near Sawrey via een wandelpad langs het prachtige Esthwaite Water naar het 3,5 kilometer verderop gelegen Hawkshead. De rozenbottels zijn bijna rijp en volle takken hangen over het pad. Ik slenter wat door Hawksheads kleine, met keien geplaveide straatjes. Witte cottages zijn behangen met vrolijk gekleurde bloembakken. Er zijn veel typisch Engelse pubs, B&B’s, theehuizen en winkeltjes. En in de Beatrix Potter Gallery kun je tekeningen van Beatrix Potter bekijken die ze, samen met haar geliefde Hill Top en al haar andere bezittingen, naliet aan de National Trust. Eenmaal uitgekeken loop ik de 4,5 kilometer terug door dat adembenemende landschap naar mijn cottage. Eén ding is zeker: dit prachtige stuk Engeland zou er zonder Beatrix Potter en haar strijd voor het behoud ervan nu niet meer zo hebben uitgezien.
Wilde rozenbottels langs het wandelpad van Near Sawrey naar Hawkshead.
Het lijkt of de tijd heeft stilgestaan in het oude marktplaatsje Hawkshead.
Reiswijzer
Het Lake District ligt in het noord- westen van Engeland, in het graafschap Cumbria. Een groot deel is beschermd nationaal park en staat sinds 2017 op de Unesco Werelderfgoedlijst. De prachtige fells De Noord-Engelse fells zijn ongecultiveerde heuvel- en bergachtige gebieden zonder bomen. Ze worden van oudsher gebruikt als begrazingsgrond voor vee, zoals Herdwickschapen. Dit stevige schapenras uit het Lake District is opgewassen tegen de soms gure omstandigheden op de fells. Herdwicks hechten aan hun geboortegebied, daarom worden boerderijen vaak inclusief kudde verkocht. Grote delen van de Lake District fells zijn in het bezit van de National Trust, waardoor ze (en de bijbehorende manier van boeren) bewaard zijn gebleven. Beatrix Potter had een groot aandeel in het behoud van het Lake District en de lokale manier van boeren en het daarbij behorende vee. Logeren
- De National Trust verhuurt mooie vakantiehuisjes, bijvoorbeeld Rose Castle Cottage (met adembenemend uitzicht) of Low Hallgarth (ooit eigendom van Beatrix Potter).
- Ook via The Coppermines kun je mooie cottages huren, bijvoorbeeld selfcatering accommodaties in een oud landhuis in Far Sawrey.
- Slaap je liever in een inn of hotel, dan kun je in Far Sawrey terecht in de Cuckoo Brow Inn, waar het eten prima is.
- Aan de andere kant van Hill Top ligt het wat luxere Sawrey House Hotel, met prachtig uitzicht.
Pub food
- Tower Bank Arms is de lokale pub in Near Sawrey. Je kunt er eten, drinken en slapen en ook je hond is er welkom. De pub ligt naast Hill Top en komt voor in Beatrix Potters boekje ‘The tale of Jemima Puddle-Duck’.
- Ten noorden van Hawkshead vind je de sfeervolle Drunken Duck Inn met goed eten en een schitterend uitzicht.
Een Herdwickschaap.
Het lijkt of de tijd heeft stilgestaan in het oude marktplaatsje Hawkshead.
Meer lezen
- Het is een echte Britse ‘country favourite’: deze Dorset apple cake.
- Als gast in het statige Lundies House, in het uiterste noorden van Schotland, ontbreekt het je aan niets. Binnen word je in de watten gelegd, buiten wacht de ongetemde natuur. Een fijn adres voor levensgenieters die van wandelen houden. Lees hier meer over logeren in een prachtige oude pastorie in Schotland.
