Eindelijk een kas!

seasons

12 april 2013

Op de redactie ‘tuinieren  we dat het een lust is. We verdiepen ons in die ene mooie plant, bekijken alle nieuwtjes en maken producties die tuinliefhebbers meteen naar de schop doen grijpen. Een mooie tuin is ons lust en ons leven… op papier.  Vaak krijg ik de vraag of ik thuis ook zo woon. Tenslotte heeft een hoofdredacteur de functie van rolmodel, is de gedachte. Maar, eerlijk gezegd, steek ik veel meer tijd in het inspireren van anderen dan het realiseren van mijn eigen groenperceel. Mijn tuin is niet verkeerd. De structuur is goed, twintig jaar geleden bedacht door een tuinarchitect, maar een paradijs is het niet meer. En dat heeft alles te maken met de tijd/kwaliteitsverhouding. Alleen mijn zelfbedachte weefborder geeft nog echt veel voldoening: unieke planten, allemaal enkele stuks, die om en om bloeien, klein, groot, echt heerlijk om daarin te werken. Plantje weg na de winter, ’s zomers zet ik er opnieuw een bloeiende broeder tussen. Met de schaduwborders langs de wild uitgelopen taxusheggen heb ik een haat-liefdeverhouding.  Grote pollen Annabella’s, een metershoge varen gered van de ‘sloop’, goed voor veel effect! Dat geldt helaas ook voor het mos, niet van dat spul dat je even snel weg schoffelt. Van de uitgebloeide linten vrouwenmantel aan de andere kant van de tuin hou ik wel: rigoureus de grote grasschaar erin, en een tweede waas van geelgroene bloemetjes staat voor de deur. Groene energie genoeg, met mijn vrije tijd is het helaas wat minder gesteld. Dus met de rest van de tuin ook. Terwijl ik eigenlijk tomaatjes wil kweken, nog meer weefseltjes wil maken, blauwe bessen wil planten en ga zo maar door. Al met al tijd voor een groene reshuffel, wat hulptroepen en het bedenken wat je kunt en vooral niet wat je wilt. Een kas! Dat kan ik! Eindelijk de gereedschappen mooi uitgestald, de handschoenen aan knijpers (de garage vrij), kruidenpotjes op een rij (voorbeelden genoeg uit Seasons) en een paar meter binnengrond vol klimmers en klauteraars met kleurige en geurige groenten. ‘Veel werk’, ik  hoor het iedereen denken. Klopt, maar ook een fijne ontspanning voor ’s avonds laat na thuiskomst. Lekker nog even rommelen in mijn verlicht domeintje.  Dat kan niet in een donkere tuin. De rest (op mijn favoriete  weefstukje na) geef ik op.  De borders met de Anna’s, het gras, of wat daar voor moet doorgaan, de wilde mini-tuintjes in het looppad… Een lang op mijn prikbord bewaarde droom van een tuinontwerp,  mooi, met minder onderhoud, heerlijke zitplekken,  halfhoge meerstammige lage boompjes, praktische vierkanten vol groenblijvers, vlakken van grind, gaat in vervulling. Met minder, toch meer variatie. Eindelijk toch een voorbeeldfunctie?

WORD ABONNEE

Recente editie


Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."



Meer Overig